Αλεξάνδρας

Φτάσαμε στην Αλεξάνδρας ξημερώματα
να γλιτώσεις τους αποχαιρετισμούς
γύρω βρώμικα καφέ με ξένα ονόματα
προσκαλούνε μέσα τους περαστικούς
μήπως θες κάτι να φας να σε κρατήσει
μουσική στ' ακουστικά σου σιγανή
αποφεύγεις έτσι όποιον σου μιλήσει
σε ρωτάω κι ανεβάζεις τη φωνή


Και να κάνεις τη στιγμή συνηθισμένη
το αντίο, πάντα αντίο θα σημαίνει


Σ' ένα χάρτη με στυλό τραβάς το δρόμο σου
και τσιγάρα στρίβεις για τη διαδρομή
ένας τρόπος να σκοτώσεις, λες, το χρόνο σου
ένας τρόπος να σκοτώσεις τη στιγμή


Και να γύριζες να δεις, τι θα 'χε γίνει
αφού τίποτα δε διαρκεί στη μνήμη


Ένα τζιν μπουφάν φθαρμένο για το κρύο
κι ένας σάκος που σε λίγο θα εκραγεί
μ' ένα σάλτο μπαίνεις μες στο λεωφορείο
δε μ' αφήνεις τελευταία επιλογή...
Έφευγες από Αλεξάνδρας τα χαράματα
μ' ένα αρχαίο πούλμαν μπλε-πορτοκαλί
να μη δω το πρόσωπό σου μες στα κλάματα
με το χνώτο είχες θαμπώσει το γυαλί.


Και να σ' έβλεπα να κλαις, τι θα 'χε γίνει
αφού ο χρόνος τελικά όλα τα σβήνει

Είπαμε να μη χαθούμε

http://www.youtube.com/watch?v=T0zOAJ5gn_I

Στην Πειραιώς βρεθήκαμε μία μέρα 
και δεν θυμόμουν ούτε τ' ονομά σου 
Σου πέταξα δειλά μία "Καλημέρα"¨
και χάλασα τ' ονειροπολημά σου 


Είπαμε να μη χαθούμε 
κι ανταλλάξαμε αριθμούς 
Μες στο πλήθος τι να πούμε 
για λαχτάρες και καημούς 

Χωρίσαμε γελώντας στην Σταδίου 
κι ύστερα απο λίγο τι τα θες 
Εσύ ξανά ένας σκλάβος του γραφείου 
κι εγώ λυγμός στις πόλης τις στοές 

Είπαμε να μη χαθούμε 

κι ανταλλάξαμε αριθμούς 

Μες στο πλήθος τι να πούμε 

για λαχτάρες και καημούς 

Είπαμε να μη χαθούμε 

κι ανταλλάξαμε αριθμούς 

δέκα βήματα πιο πέρα τους πετάξαμε κι αυτούς...

Τώρα αρχίζω και θυμάμαι

http://www.youtube.com/watch?v=jfboxQGPxks


Μια ανατολή σ' ένα κόσμο
που δεν έχει πάψει ποτέ
να γυρίζει στην ίδια τροχιά
όμως στην άλλη άκρη της γης
κάποιος βλέπει τον ήλιο
να πέφτει ξανά
όμως ξανά ανάβει
ο φάρος του κόσμου
χτυπάει ξαφνικά τα φτερά του
το φως απ΄τη χώρα των πάγων
βουτάει στην καρδιά σου
κι υψώνεται πάνω απ' τη Γη
του Πυρός.

Πόσες φορές θα στρίψει αυτή η σφαίρα
ώσπου ν' αρχίσω πια να σ' εμπιστεύομαι
ώσπου να πάψω να φοβάμαι...
μου είχες πει πως θα 'ρθει κάποια μέρα
που ό,τι αντικρίζω θα το ερωτεύομαι
τώρα αρχίζω και θυμάμαι

Η αγάπη πληρώνει κρυφά δολοφόνους
συχνάζει σε δρόμους χωρίς γυρισμό
σ' αγαπώ κι ας μην ξέρω ούτε καν τ' όνομά σου
ετοιμάσου σε λίγο θα πεις σε μισώ
είμαι το ένα μισό της σελήνης
μην κλείνεις σε λίγο γεμίζει
το άλλο μισό
η αγάπη γεμίζει ξανά τα ποτήρια
ρωτάει ποιος διψάει
ψιθυρίζεις "εγώ"